Στη κατηγορία της ψυχολογικής αισθητικής η φρενίτιδα των selfie με απώτερο σκοπό την αυτοπροβολή μας στα social media μαστίζει τη τρελή εποχή μας. Σύμφωνα με την αμερικανική ένωση ψυχιάτρων η συγκεκριμένη μανία (από τον όρο selfitis) προτάθηκε για να αναγνωριστεί ως ψυχική διαταραχή υπό τη μορφή νεύρωσης.
Η συνήθεια των selfies συνδέεται με το ναρκισσισμό ο οποίος σημαίνει ότι κάποιος θεωρεί τον εαυτό του πολύ έξυπνο, πολύ όμορφο, πολύ καλύτερο και ελκυστικότερο από άλλους ενώ παράλληλα να νιώθει μερική ανασφάλεια και σοβαρή ανάγκη για επιβεβαίωση της προσωπικότητας του μέσω της selfie.
Καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι ανά το κόσμο μπορεί να φτιαχτούν εμφανισιακά, να μακιγιαριστούν, να χτενιστούν, να ντυθούν, να στολιστούν απλά και μόνο για να τραβήξουν ορισμένες φωτογραφίες και μετά να επιστρέψουν στη καθημερινότητα. Πολλές φορές όταν κάτι στην εμφάνιση τους δεν τους αρέσει, τότε χρησιμοποιούν διάφορα φίλτρα προκειμένου να έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Εννοείται ότι όσοι βγάζουν αμέτρητες selfies δεν σημαίνει ότι πάσχουν από κάποια σοβαρής μορφής νεύρωση αλλά ίσως διαταραχές της προσωπικότητας.
Αν συνειδητοποιήσουν αυτά τα άτομα ότι η εμφάνιση τους δεν χρειάζεται αυτοπροβολή, τότε θα ενίσχυαν την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση τους.
Η εξωτερική τους εικόνα δεν χρειάζεται επιβεβαίωση ή διαφήμιση εάν πρώτα αρέσει στους ίδιους. Η αποδοχή του εαυτού τους, δηλαδή η αποδοχή των ατελειών και η αποφυγή σύγκρισης με άλλους, θα μπορούσε να επιφέρει πιο ισχυρές και ακέραιες προσωπικότητες.
Ωστόσο έχουμε δει άπειρες φορές την αυτοπροβολή ατόμων με πολύ καλή εμφάνιση. Η προβολή του ωραίου, του όμορφου αν γίνεται συστηματικά, τότε αναζητεί το θαυμασμό και τη κολακεία, πράγμα που στην ουσία δεν το έχει ανάγκη κάποιος που το γνωρίζει ήδη.
Εν κατακλείδι, καλό είναι η φροντίδα και η ενασχόληση της εικόνας μας να γίνεται για να ευχαριστεί εμάς κι όχι για να μας δούνε οι γύρω μας.